- bez osłonek
- без обиняко́в
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
bez osłonek
Смотреть что такое "bez osłonek" в других словарях:
bez osłonek — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} nie ukrywając niczego, wprost, szczerze; nie owijając w bawełnę, prosto z mostu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Minister bez osłonek mówił o zaniedbaniach w resorcie. Przedstawić sprawę bez osłonek. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osłonka — Bez osłonek «szczerze, wprost; nazywając rzeczy po imieniu»: (...) bez osłonek pokazuje, jak daleko posunął się rozkład ustroju i jak wciąga on w bagno ludzi bardzo różnych. T. Drewnowski, Próba … Słownik frazeologiczny
słowo — n III, Ms. słowowie; lm D. słów, N. słowowami (podn. słowowy) 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między… … Słownik języka polskiego
mówić — ndk VIa, mówićwię, mówićwisz, mów, mówićwił, mówićwiony 1. «posługiwać się słowami dla komunikowania myśli i przeżyć; mieć zdolność mowy» Dziecko zaczyna mówić. Mówić komuś prawdę, brednie, bajki. Mówić wiersz. Mówić z kimś, komuś o ostatnich… … Słownik języka polskiego
osłonka — ż III, CMs. osłonkance; lm D. osłonkanek 1. «to, co osłania, zakrywa, zabezpiecza, mała osłona» ◊ Mówić, opowiadać itp. bez osłonek «mówić, opowiadać itp. szczerze, wprost, nazywając rzeczy po imieniu» 2. spoż. «jelito bydlęce odpowiednio… … Słownik języka polskiego
wprost — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} po linii prostej wyznaczonej przez poruszający się obiekt i cel jego ruchu; nie zbaczając z tej linii; prosto : {{/stl 7}}{{stl 10}}Idź, patrz wprost… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
nagość — ż V, DCMs. nagośćści, blm «bycie nagim, brak ubrania na ciele; nagie ciało, golizna» Wstydzić się, krępować się swej nagości. Ukazywać bez skrępowania swą nagość. przen. a) «brak właściwego pokrycia, przybrania, zapełnienia czymś (np. brak włosów … Słownik języka polskiego
palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem … Słownik języka polskiego
wyłożyć — dk VIb, wyłożyćżę, wyłożyćżysz, wyłożyćłóż, wyłożyćżył, wyłożyćżony wykładać ndk I, wyłożyćam, wyłożyćasz, wyłożyćają, wyłożyćaj, wyłożyćał, wyłożyćany 1. «wydobyć coś skądś i ułożyć, umieścić gdzieś, zwykle na widocznym miejscu» Wyłożyć rzeczy z … Słownik języka polskiego
ciąć — ndk Xc, tnę, tniesz, tnij, ciął, cięła, cięli, cięty 1. «dzielić jednolitą całość na części, oddzielać coś od jednolitej całości, np. ostrym narzędziem; krajać, ścinać, rozcinać, wycinać» Ciąć materiał nożyczkami. Ciąć bandaż w kawałki, na… … Słownik języka polskiego
